ย้ายโพสต์มาจากในเฟซค่ะ
ชอบท่อนฮุคมากค่ะ โดยเฉพาะสองวรรคแรก ไม่รู้ทำไมฟังแล้วเขินมาก…
ว่าแต่ทุกคนฟังแล้วนึกถึงใครคะ ทางนี้ฟังแล้วนึกถึงเอย์จุนกับฟุรุยะชอบกลค่ะ
เนื้อเพลง : lyrical-nonsense
Category: Ace of Diamond
[แปล] ดราม่าซีดี “โรงเรียนเซย์โดไปบ่อน้ำร้อน” – Ace of Diamond
ย้ายโพสต์มาจากในเฟซค่ะ
มิยูกิกับแว่นมัวของเขา…
แอบอยากเห็นตอนพวกปีสองเล่นสาดน้ำมากค่ะ เอาเข้าจริงก็ไม่เคยนึกว่ามิยูกิจะไล่สาดน้ำคนอื่นแบบนี้ด้วย…
เอย์จุน : เฮ้อ~ซ้อมวันนี้ก็เป็นไปได้สวย!! เหงื่อเต็มตัวเล้ย~~
ฟุรุยะ : อยากอาบน้ำแล้ว…
คาเนมารุ : พวกนายชอบวิ่งผ่านน้ำกันไม่ใช่เรอะ
เอย์จุน : คาเนมารุ!?
โทโจ : แช่น้ำไม่ถึงหนึ่งนาทีด้วยซ้ำ
เอย์จุน : โทโจก็ด้วย!?
ฮารุอิจิ : อยากให้ล้างตัวให้สะอาดก่อนลงแช่น้ำด้วยซ้ำ
เอย์จุน : ฮารุจจิก็เหมือนกันเรอะ!?
ฟุรุยะ : ผมล้างตัวสะอาดเสมอนะ
เอย์จุน : ไม่เห็นนายจะต่างกับฉันตรงไหนเลยนี่หว่า ฟุรุยะ
(เสียงระเบิด)
ทุกคน : อะ
เอย์จุน : กะกะกะกะเกิดอะไรขึ้น!?
ฮารุอิจิ : ได้กลิ่นแก๊สไหม
คาเนมารุ : ดังมาจากทางห้องอาบน้ำน่ะ
โทโจ : ไปดูกันเถอะ ชินจิ
คาเนมารุ : เออ (วิ่งไป)
เอย์จุน : อะ ฉันด้วย
ฮารุอิจิ : ผมด้วย
ฟุรุยะ : (รู้สึกตัว) อะ ผมด้วย
———————————————————————————-
ทุกคน : (สำลัก)
คุราโมจิ : เกิดอะไรขึ้นวะ
มิยูกิ : ห้องอาบน้ำดันเสียขึ้นมาน่ะสิ
มาเอโซโนะ : ตั้งใจจะแช่น้ำดี ๆ จู่ ๆ อ่างดันระเบิดขึ้นมาเฉยเลย
คาวาคามิ : ยังไงก็ใส่เสื้อก่อนเถอะ โซโนะ
คุราโมจิ : นั่นสิ ไหงมัวยืนโป๊อยู่ได้ห้ะ
มาเอโซโนะ : คนมันตกใจเลยวิ่งตรงออกมาข้างนอกไง ช่วยไม่ได้นี่หว่า
มิยูกิ : หาอะไรปิดซะบ้างเซ่
มาเอโซโนะ : ไม่เห็นเป็นไรเลย ที่นี่มีแต่พวกฉันนี่หว่า
มิยูกิ : เรย์จังหรือผู้จัดการอาจจะเข้ามาดูก็ได้นะ
คาวาคามิ : อะ มีคนกำลังมาทางนี้แหละ
มาเอโซโนะ : ไม่ได้การละ!!
เอย์จุน : ทุกท่านปลอดภัยดีไหมครับ!?
คุราโมจิ : เฮ้อ…ตัวน่ารำคาญโผล่มาจนได้
คาเนมารุ : เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ
มิยูกิ : ห้องอาบน้ำดันเสียขึ้นมาน่ะสิ โชคดีไปที่ยังไม่ได้ลงแช่
ฮารุอิจิ : แล้วทำไมรุ่นพี่โซโนะถึงโป๊อยู่เหรอครับ…
มาเอโซโนะ : กำลังจะลงอาบพอดีน่ะสิ!!
โทโจ : วันนี้คงอาบน้ำไม่ได้แล้วสินะครับ
คาวาคามิ : ถ้าจะซ่อมก็ต้องปิดน้ำ จะอาบฝักบัวก็ไม่ได้อีก
ฟุรุยะ : อยากอาบน้ำแล้ว…
เอย์จุน : ผมไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่คิดมากอยู่แล้ว
คุราโมจิ : หัดคิดซะบ้าง!! แบบนี้ห้องก็เหม็นเหงื่อนายแย่สิ
เอย์จุน : ไม่เห็นเป็นไรเลย เหงื่อคือเครื่องพิสูจน์ความพยายามนะครับ เนอะ ฮารุจจิ
ฮารุอิจิ : ผมไม่ชอบอะไรเหม็น ๆ ซะด้วย
มิยูกิ : ฉันก็ไม่อยากรับลูกบอลเหม็น ๆ เหมือนกัน
เอย์จุน : ฮึ่ย เอาแต่ขอลูกตรงจุดเล่นสกปรกแท้ ๆ
มิยูกิ : นายคุมลูกไม่เก่งเหมือนโนริซะหน่อย ฉันเคยขอซะที่ไหน
เอย์จุน : …เถียงไม่ออกสักนิด…
ฟุรุยะ : ผมจะทำให้ตามที่ขอเอง เพราะผมเป็นเอซไงครับ
มิยูกิ : นายน่ะแก้ปัญหาตอนเริ่มเกมให้ได้ก่อนเถอะ
ฟุรุยะ : (ช็อก)
คุราโมจิ : ยังไงซะ ขืนเป็นแบบนี้ก็อาบน้ำไม่ได้พอดี เดี๋ยวฉันไปถามหัวหน้าโอตะก่อนละกัน
คาเนมารุ : สมกับเป็นรุ่นพี่คุราโมจิ
โทโจ : เข้าใจหัวอกทุกคนดีจังเนอะ
เอย์จุน : แล้วดูกัปตันสิ
มิยูกิ : เงียบไปเลย ขนาดโซโนะก็ยังไม่ทำไรเหมือนกันนี่หว่า แถมโป๊อยู่ด้วย
มาเอโซโนะ : ก็ช่วยไม่ได้นี่หว่า!!
——————————————————————————-
เอย์จุน : ด้วยเหตุนี้ พวกเราจึงมากันที่ซูเปอร์โรงอาบน้ำไงครับ!!
คาเนมารุ : เกริ่นซะยาวเชียว
โทโจ : ถือซะว่าช่วยอธิบายที่มาให้แล้วละนะ ดีแล้วละ
คุราโมจิ : พวกนายอย่าลืมขอบคุณหัวหน้าโอตะกันด้วยละ เขาบอกว่าถ้าโนริไม่ได้อาบน้ำเดี๋ยวจะแย่เอาเลยคุยกับโรงเรียนให้เชียวนะ
คาวาคามิ : เหอ ๆ…
มิยูกิ : อะนี่ ริสต์แบนด์เอาไว้คิดเงิน ห้ามทำหายเด็ดขาดเชียวละ
ทุกคน : ครับ
มิยูกิ : ไว้เจอกันอีกทีที่ล็อบบี้หนึ่งชั่วโมงให้หลัง ระหว่างนั้นอยากทำอะไรก็เชิญ เข้าใจไหม
ทุกคน : ครับ
มาเอโซโนะ : ไปห้องถอดเสื้อผ้าดีกว่า
มิยูกิ : โซโนะ นายอย่าเดินแก้ผ้าออกมาที่ล็อบบี้เชียวละ
มาเอโซโนะ : เห็นฉันเป็นตัวอะไรห้ะ!!
คุราโมจิ : ย้าฮ่าฮ่า ไปบ่อกลางแจ้งดีกว่า
เอย์จุน : บ่อกลางแจ้ง?
ฮารุอิจิ : ที่นี่มีห้องอาบน้ำหลายแบบเลยละ นี่ไง มีเขียนแนะนำไว้ด้วย
เอย์จุน : จริงเหรอ ฮารุจจิ
ฮารุอิจิ : อื้อ นอกจากห้องอาบน้ำใหญ่แล้วยังมีบ่อกลางแจ้งแบบญี่ปุ่นหรือยุโรป บ่อแบบน้ำไหลตกหลัง สระน้ำอุ่น อ่างไวน์ แล้วก็อ่างน้ำนมด้วย
ฟุรุยะ : อ่างน้ำนม? อยากรู้จังว่าเป็นยังไง
คาเนมารุ : มีซาวน่าด้วยแฮะ
เอย์จุน : ซาวน่า!? พูดถึงซาวน่าก็ต้องนึกถึงห้องอบไอน้ำในปราสาทกาเลีย ประเทศฟินแลนด์ซึ่งว่ากันว่าใช้มาตั้งแต่สองพันปีก่อนใช่ไหม!?
คาเนมารุ : …ทำไมนายถึงรู้เรื่องพวกนั้นได้ห้ะ
เอย์จุน : ฮะฮะฮะฮ่า นี่แหละคือพรสวรรค์อันหลับใหลอยู่ในตัวพิชเชอร์ถนัดซ้ายแห่งเปลวเพลิง ซาวามูระ เอย์จุนไงละ!! รอก่อนเถอะ เอซนัมเบอร์!!
ฟุรุยะ : เอซคือผมต่างหาก จะไม่ยกให้ใครแน่
เอย์จุน : ฟะ ฟุรุยะ!!
ฮารุอิจิ : เอย์จุนคุงช่วยเงียบเสียงลงหน่อยได้ไหม ที่นี่ไม่ได้มีแค่พวกผมนะ
เอย์จุน : ถ้าฮารุจจิว่างั้นก็จะเงียบก็ได้
คาเนมารุ : ทีโคมินาโตะดันฟังเฉย
โทโจ : เอ่อ ชินจิ ถ้าไม่รีบเดี๋ยวจะหมดเวลาก่อนนะ
คาเนมารุ : อะ จริงด้วย ได้ยินว่าพวกรุ่นพี่จะไปบ่อกลางแจ้ง งั้นเราไปตรงอื่นกันดีกว่า
โทโจ : ให้อยู่รวมกับพวกรุ่นพี่คงอดเกรงใจไม่ได้แย่ ไปตรงบ่อใหญ่ก็แล้วกัน
เอย์จุน : ไม่มีคำค้าน!! ฉันต้องได้ลงแช่คนแรกของวันนี้!!
ฟุรุยะ : ไม่ยกที่หนึ่งให้แน่
เอย์จุน : ไม่แพ้หรอกน่า!! (วิ่งไป)
คาเนมารุ : อย่าวิ่งด้วยสิวะ!! (วิ่งตาม)
โทโจ : อะ…(ถอนหายใจ) ชินจิก็ไปซะแล้ว
ฮารุอิจิ : พูดให้ถูกก็ไม่ได้แช่คนแรกด้วยนี่นา
—————————————————————————
คุราโมจิ : เฮ้อ บ่อกลางแจ้งเนี่ยเปิดโล่งดีจริง ๆ
มาเอโซโนะ : ดีจริง ๆ เนอะ ต่างกับอ่างเรียบ ๆ ไม่หวือหวาของหอชะมัด เหมือนจิตใจได้รับการชำระล้างเลย
คาวาคามิ : มองเห็นดาวด้วย
คุราโมจิ : เอ้อ จริงด้วยแฮะ
มิยูกิ : ไหงฉันไม่เห็นอะไรเลย
คุราโมจิ : ก็แว่นนายมัวนี่หว่า แล้วนี่ใส่แว่นเวลาอาบน้ำด้วยเรอะ
มิยูกิ : นี่ไม่ใช่อ่างของหอเลยใส่ให้เห็นรอบตัวเฉย ๆ แหละ
คุราโมจิ : แล้วถ้าแว่นมัวไม่ยิ่งอันตรายกว่าเดิมเรอะ
มาเอโซโนะ : นั่นสินะ จิตใจนายขุ่นมัวอยู่แล้วก็เลยไม่เห็นอะไรที่ควรจะเห็นด้วยสิ
มิยูกิ : ว่าใครจิตใจขุ่นมัวกันห้ะ (สาดน้ำใส่)
มาเอโซโนะ : อึ๊ก…ทำอะไรของนายห้ะ!! จู่ ๆ สาดน้ำใส่ทำไม!!
คุราโมจิ : เป็นกัปตันแท้ ๆ แต่ไม่เป็นผู้ใหญ่เอาเสียเลย
มิยูกิ : ขอโทษก็แล้วกัน (สาดใส่)
คุราโมจิ : เฮ้ย!? นี่แกสาดใส่ฉันด้วยทำไม!!
มิยูกิ : โทษทีน้า แว่นมัวเลยพลาดไปหน่อย
คุราโมจิ : จงใจก็บอกมา!! (สาดกลับ) ย้าก ๆๆๆ!!
คาวาคามิ : อย่าลากฉันไปเกี่ยวด้วยสิ!! (สาดกลับ)
มาเอโซโนะ : โนริ นายเกลียดแค้นอะไรฉันด้วยเหรอ!? (สาดคืน)
มิยูกิ : เฮ้ย แว่นฉัน!?
คุราโมจิ : ย้าฮ่าฮ่า ก็อยากใส่แว่นเองทำไมเล่า!!
—————————————————————-
(เสียงคุราโมจิหัวเราะ)
คาเนมารุ : ฝั่งบ่อกลางแจ้งดูวุ่นวายจังแฮะ
โทโจ : อื้อ ได้ยินเสียงรุ่นพี่คุราโมจิด้วย
คาเนมารุ : ที่นี่กว้างแล้วก็มีอะไรเยอะกว่าที่หอ พวกรุ่นพี่เขาเลยสนุกกันละมั้ง
โทโจ : จะว่าไปก็ไม่เห็นพวกซาวามูระเลยนะ
คาเนมารุ : อือ ไปไหนของพวกเขากันหว่า
—————————————————————
เอย์จุน : ยอดเลย!! อ่างน้ำนมนี่เหมือนน้ำนมจริง ๆ!!
ฟุรุยะ : อ่างของผมแท้ ๆ…
เอย์จุน : มากำหนดว่าเป็นของตัวเองได้ไงเล่า!!
ฮารุอิจิ : เอย์จุนคุงอย่าโวยวายได้ไหม มันแคบนะ
ฟุรุยะ : แคบ…
ฮารุอิจิ : น่าจะลงแช่สบาย ๆ ได้แค่สองคนเองนี่นา เอย์จุนคุงไม่น่าตามมาด้วยเลย
เอย์จุน : ช่วยไม่ได้นี่ ฉันก็อยากแช่ด้วยนี่หว่า
ฮารุอิจิ : รอตามลำดับก็ได้นี่นา
เอย์จุน : งั้นพวกนายก็รอไปสิ
ฟุรุยะ : แต่ผมมาถึงคนแรกนะ
ฮารุอิจิ : นั่นสิ ฟุรุยะคุงกับผมลงแช่ก่อนแท้ ๆ แต่เอย์จุนคุงเข้ามาแทรกทั้งที่มาทีหลังเฉย ป้ายเตือนก็เขียนไว้ว่าให้ลงทีละสองคนด้วยนะ
เอย์จุน : ป้ายเตือน?
ฮารุอิจิ : นั่นไง
เอย์จุน : ไม่เห็นเป็นไรเลย ยังพอเบียดได้นี่หว่า แล้วฉันก็อยากลองเหมือนกันด้วย ถ้าแช่แล้วไม่แน่ว่าผิวจะดูดซับน้ำนมจนตัวใหญ่ขึ้นแล้วพาวเวอร์อัพขึ้นก็ได้
ฟุรุยะ : คงไม่ใช่หรอก
ฮารุอิจิ : นั่นสิ ไม่ได้ดื่มนมเข้าไปซะหน่อย
เอย์จุน : งั้นลองดื่มดูมะ
ฮารุอิจิ : อย่าทำแบบนั้นเชียวละ…แคบจัง…
ฟุรุยะ : ไม่ไหว ไปอ่างอื่นดีกว่า
เอย์จุน : วะฮะฮะฮ่าฮ่า เอซแห่งอ่างน้ำนมนี้ตกเป็นของฉันแล้ว!! ดีไปนะ ฮารุจจิ ได้ที่กว้างขึ้นแล้วไง
ฮารุอิจิ : ผมก็ไปที่อื่นดีกว่า
เอย์จุน : อ้ะ เดี๋ยวสิ จะไปไหน…โธ่เว้ย เจ้าพวกนั้นเห็นฉันเป็นตัวเกะกะไปซะได้
คาวาคามิ : เอ๊ะ ซาวามูระ
เอย์จุน : อ้าว รุ่นพี่โนริ ถึงจะแคบไปหน่อยก็เชิญเลยครับ ซาวามูระ เอย์จุนคนนี้อุ่นนมรอไว้แล้ว!!
คาวาคามิ : ในเมื่อเป็นอ่างอาบน้ำก็เลยอุ่นมาตั้งแต่แรกแล้วนี่นา (ลงแช่) ได้กลิ่นนมจริง ๆ ด้วย
เอย์จุน : ก็บ่อน้ำนมนี่ครับ
คาวาคามิ : ฮะฮะ นั่นสินะ
เอย์จุน : จะว่าไป รุ่นพี่โนริ แล้วรุ่นพี่ปีสองคนอื่นอยู่ไหนกันครับ
คาวาคามิ : พวกนั้นสาดน้ำใส่กันตรงบ่อกลางแจ้งจนมิยูกิ คุราโมจิกับโซโนะเริ่มเถียงกัน ฉันเห็นท่าไม่ดีเลยหนีมาที่นี่ก่อนน่ะ
เอย์จุน : มิยูกิ คาสุยะ…เป็นกัปตันแท้ ๆ แต่กลับคุมทีมไม่ได้ ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย
คาวาคามิ : พอมาที่นี่ก็เลยได้ปลดปล่อยหน่อยมั้ง
เอย์จุน : ที่หอมีบอสอยู่ซะด้วยสิ
คาวาคามิ : ถ้าเข้าไปอาบน้ำคนเดียวตอนใกล้หมดเวลาจะเจอโค้ชด้วยนี่นา
เอย์จุน : รุ่นพี่โนริก็เคยเจอบอสด้วยเหรอครับ
คาวาคามิ : ก็นะ…บรรยากาศตอนจะออกก็ออกไม่ได้มันทรมาณกว่าตอนทำฟาวล์บอลบนเนินขว้างซะอีก
เอย์จุน : ผมก็เหมือนกัน…เคยเจอเขาตอนเข้าชมรมมาใหม่ ๆ เล่นเอาทำอะไรไม่ถูกเลยครับ
คาวาคามิ : นายในตอนนั้นสุด ๆ ไปเลยนี่นา ไม่น่าเชื่อว่าจะรอดมาถึงตอนนี้ได้
เอย์จุน : ลองคิดดูแล้วก็คงต้องนับว่าเป็นปาฏิหารย์เลยละครับ…
คาวาคามิ : แต่เพราะมีนายกับฟุรุยะอยู่ พวกปีสองบนสนามอย่างพวกฉันก็เลยโชว์พลังใจของรุ่นพี่ให้เห็นบ้างซะบ้าง ฉันเองก็ยังไม่ถอดใจเรื่องเอซนัมเบอร์หรอกนะ
เอย์จุน : ผมก็ไม่มีทางยกให้ง่าย ๆ อยู่แล้วครับ
คาวาคามิ : ตอนนี้เอซนัมเบอร์อยู่ที่ฟุรุยะไม่ใช่เหรอ
เอย์จุน : ใช่แล้ว จะแพ้ฟุรุยะไม่ได้แล้ว!! ผมต้องนำหน้าฟุรุยะอยู่ให้ได้!! รุ่นพี่โนริ ขอตัวก่อนนะครับ!! (ออกจากอ่าง)
คาวาคามิ : อะ เออ…เฮ้อ ไม่เคยอยู่สุขเลยนะ
——————————————————————————–
เอย์จุน : ให้ตายสิ ฟุรุยะหายไปไหนของเขากันเนี่ย
คาเนมารุ : ซาวามูระ
เอย์จุน : คาเนมารุ เห็นฟุรุยะไหม
คาเนมารุ : ฟุรุยะ? พวกนายไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกเรอะ
เอย์จุน : เจ้านั่นกลัวฉันจนหนีไปแล้วสิท่า
คาเนมารุ : ใครจะไปหนีกันวะ
โทโจ : นั่นสิ อีกสามสิบนาทีก็จะถึงเวลารวมตัวที่ล็อบบี้แล้วด้วย
เอย์จุน : เอ้อ แล้วพวกนายจะไปไหนต่อเหรอ
โทโจ : ซาวน่าน่ะ ไม่ค่อยมีโอกาสเข้าซาวน่าบ่อย ๆ ด้วยนี่นา
เอย์จุน : โห พูดถึงซาวน่าแล้วก็ต้องนึกถึงฟินแลนด์!!
คาเนมารุ : เอ่อ เคยได้ยินนายพูดแล้วเพราะงั้นขอผ่านละ
เอย์จุน : ฮึ่ยยยย ขอพูดให้จบก่อนสิ
โทโจ : ถ้าซาวามูระไม่รีบไปอาบน้ำละก็เดี๋ยวจะถึงเวลากลับก่อนนะ
เอย์จุน : จะ…จริงด้วย ถ้าโทโจว่างั้นก็คงเป็นอย่างนั้นแล้วละ
คาเนมารุ : เชื่อคำพูดฉันไม่ลงเรอะไง
เอย์จุน : เป็นชินจิแท้ ๆ แต่เชื่อไม่ได้ (ชินจิราเรไน่)
คาเนมารุ : ไม่ต้องมาเล่นคำเลย!!
โทโจ : เอาน่า ๆ ซาวามูระจะไปซาวน่าด้วยกันไหม
เอย์จุน : ได้เหรอ!?
โทโจ : ถึงห้ามก็คงตามมาอยู่ดีใช่ไหมละ เข้าไปพร้อมกันทุกคนคงสนุกกว่าอยู่แล้ว
เอย์จุน : ขอบคุณนะ โทโจ…(สะอื้น) นายเนี่ยเป็นคนดีจริง ๆ!!
————————————————————————–
เอย์จุน : ยอดเลย นี่เหรอคือซาวน่า
โทโจ : ตั้งอุณหภูมิไว้ที่ 80 องศาเหรอ
คาเนมารุ : ถือว่าร้อนพอตัวเลยนะ
คุราโมจิ : หือ อ้าวพวกนายก็มาห้องซาวน่าด้วยเรอะ
เอย์จุน : รุ่นพี่คุราโมจิ แล้วก็รุ่นพี่โซโนะกับมิยูกิ คาสุยะด้วย
มิยูกิ : ทำไมมีฉันคนเดียวถูกเรียกด้วยชื่อเต็มห้ะ
มาเอโซโนะ : ไม่เห็นเป็นไรเลย ทุกคนมานั่งด้วยกันเถอะ
ฮารุอิจิ : อะ เอย์จุนคุงนี่นา
เอย์จุน : ฮารุจจิ แล้วก็ฟุรุยะด้วย!! ตามหาตัวแทบแย่
ฟุรุยะ : หาผมอยู่เหรอ ทำไมล่ะ?
เอย์จุน : คือว่า…ทำไมหว่า
คาเนมารุ : ไม่มีเหตุผลเรอะไง
โทโจ : แค่อยากยุ่งด้วยเฉย ๆ ละมั้ง
คาวาคามิ : อ้าว ทุกคนมาอยู่ที่นี่เอง
มิยูกิ : ไง โนริก็มาแล้วเหรอ
คุราโมจิ : มารวมกันที่ห้องซาวน่าจนได้นะ
เอย์จุน : หึหึหึหึ ได้โอกาสอวดพลังก้นบึ้งของซาวามูระ เอย์จุน ผู้ได้สมญานามว่าจอมอดทนอันดับหนึ่งในทีมแล้วสิ!!
มิยูกิ : บ้ารึไง ขืนแข่งความอดทนในซาวน่าจนป่วยขึ้นมาก็กระทบการการซ้อมพอดี
เอย์จุน : ฮึก
คุราโมจิ : ใช่แล้ว จะบ้าเรอะ ต้องหมั่นดื่มน้ำแล้วแช่แค่สักสิบนาทีก็พอแล้ว
เอย์จุน : ฮึก
มาเอโซโนะ : พวกฉันเป็นเด็กเบสบอลม.ปลายที่มีร่างกายนะ ไม่ได้เหมือนนายที่มีแต่บ้าซะหน่อย
เอย์จุน : ฮึก!! อย่าหาว่าบ้าเซ่!!
มิยูกิ : ก็…บ้านี่หว่า?
คุราโมจิ : ก็บ้าไง
มาเอโซโนะ : เนอะ
เอย์จุน : รุ่นพี่โนริ!! ผมชักทนไม่ไหวแล้วครับ
คาวาคามิ : จงยอมรับความจริงแล้วแข็งแกร่งขึ้นเถอะ ซาวามูระ
เอย์จุน : ฮึก ไม่คิดจะสนใจกันชัด ๆ
ฮารุอิจิ : เอย์จุนคุง พวกเราไม่ได้มาซาวน่าเพื่อแข่งความอดทนกันซะหน่อย
คาเนมารุ : ใช่ ๆ นายเกิดยุคไหนเลยคิดจะแข่งความอดทนในซาวน่าเนี่ย
โทโจ : ฉันก็ว่ามันไม่ดีนะ
ฟุรุยะ : ผมด้วย
เอย์จุน : ไม่อยากได้ยินจากปากนายชะมัด!!
มิยูกิ : เออ ๆ ไม่มีเวลากันแล้วนะ รีบ ๆ เข้าไปแล้วล้างตัวแล้วกลับกันเถอะ
ทุกคน : ครับ!!
(เข้าไปในห้อง)
ทุกคน : อึก…
คาเนมารุ : มะ…ไม่ร้อนไปหน่อยเหรอครับ
โทโจ : ซาวน่าเป็นแบบนี้หรอกเหรอ…
คาวาคามิ : อุณหภูมิ 80 องศาใช่ไหม…
มาเอโซโนะ : เห็นปรอทว่าไว้งั้นนะ
คุราโมจิ : ว่าไงดี ความร้อนที่โดนผิวดูต่างไปคนละแบบเลย…
มิยูกิ : ส่วนฉันแว่นมัวจนมองอะไรไม่เห็นแล้ว
คุราโมจิ : ก็ถอดออกสิวะ!!
มาเอโซโนะ : เดี๋ยวกรอบจะร้อนเอานะ ถอดออกเหอะ
ฟุรุยะ : ผมไม่ไหวแล้ว…
ฮารุอิจิ : เราเพิ่งอยู่ปากประตูเองนะ ฟุรุยะคุง
เอย์จุน : ฮึก…ซาวน่านี้มัน…ยังไงเนินขว้างในโคชิเอ็งหน้าร้อนย่อมร้อนกว่านี้แน่ ซาวามูระ เอย์จุนคนนี้ไม่มีทางพ่ายแพ้ความร้อนเช่นนี้เด็ดขาด
คุราโมจิ : หนวกหูน่า ซาวามูระ เดี๋ยวร้อนขึ้นอีกหรอก
เอย์จุน : ก็เพราะว่าร้อนเลยเป็นซาวน่าไงครับ!!
โทโจ : แต่นี่มัน…อุณหภูมิสูงขึ้นหรือเปล่า…
คาเนมารุ : จะว่าไปก็ใช่…ปรอทไม่เห็นขยับขึ้นเลย ตรงหรือเปล่าเนี่ย (เคาะ) ระ…100 องศา!?
โทโจ : เข็มมันติดกันเหรอ!?
คาเนมารุ : ยังจะเพิ่มขึ้นไปอีก!!
คาวาคามิ : ไม่ไหว ฉันขอออกก่อนละ
เอย์จุน : เดี๋ยว รุ่นพี่โนริ!! ยังไม่ได้นั่งเลยนะครับ!!
ฟุรุยะ : เห็นหมีขาวอยู่อีกฟากของไอน้ำด้วยแหละ…
ฮารุอิจิ : แย่ละ ฟุรุยะคุงเริ่มไม่ได้สติแล้ว!!
มาเอโซโนะ : โคมินาโตะ ช่วยพาฟุรุยะไปแช่อ่างอาบน้ำที!!
ฮารุอิจิ : อะ ครับ
มาเอโซโนะ : ทำใจดี ๆ ไว้ฟุรุยะ!!
ฮารุอิจิ : มะ…ไม่เป็นไรแล้วนะ ฟุรุยะคุง (ช่วยกันอุ้มออกไป)
คุราโมจิ : แบบนี้ชักแย่แล้วสิ…
มิยูกิ : เออ รีบ ๆ ออกกันดีกว่า
คาเนมารุ : นั่นสิครับ
โทโจ : รีบออกกันเถอะ
เอย์จุน : อ้าว แล้วซาวน่าล่ะ?
คาเนมารุ : ก็บอกแล้วไงว่ามันพังอยู่!!
เอย์จุน : เดี๋ยว พวกนายอย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวเซ่!!!
—————————————————————-
คุราโมจิ : เฮ้อ…ซวยชะมัด
มิยูกิ : ก็ถือว่าได้เสียเหงื่อในอีกความหมายหนึ่งละนะ ทุกคนเอาริสต์แบนด์สำหรับคิดเงินไปคืนครบแล้วใช่ไหม
ทุกคน : ครับ
คาวาคามิ : อะ จริงด้วย หัวหน้าโอตะให้ไอ้นี่มาแหละ
เอย์จุน : อะไรเหรอครับ
คาวาคามิ : บัตรซื้อน้ำฟรี มีสำหรับทุกคนเชียวนะ
มาเอโซโนะ : ต้องขอบคุณหัวหน้าโอตะแล้วสิ
มิยูกิ : งั้นก็มาดื่มน้ำหลังขึ้นอาบน้ำเสร็จแล้วกลับกันเถอะ สั่งจากเคาน์เตอร์ตรงนั้นใช่ไหม (เดินไปสั่ง)
คาวาคามิ : ขอนมขวดนึงครับ
คาเนมารุ : ผมขอนมกาแฟ
โทโจ : ผมขอน้ำแอปเปิ้ล
ฮารุอิจิ : ผมเอาน้ำผลไม้รวมครับ
คุราโมจิ : ฉันเอาโค้ก
มาเอโซโนะ : ฉันขอนมสตรอว์เบอร์รี่
มิยูกิ : ไม่เข้ากันเล้ย
มาเอโซโนะ : ละ แล้วไงวะ แล้วนายละ
มิยูกิ : ฉันเอาน้ำแร่ แล้วซาวามูระกับฟุรุยะล่ะ?
เอย์จุน : ผมเอาน้ำแข็งไส
ฟุรุยะ : ผมขอไอศกรีมหมีขาว
เอย์จุน : งั้นขอน้ำแข็งไสรวมรสครับ
ฟุรุยะ : ไอศกรีมหมีขาวรสผลไม้
เอย์จุน : งั้นซอฟท์ครีมด้วย
ฟุรุยะ : คูณสองเลยครับ
มิยูกิ : ก็บอกว่าเครื่องดื่มอย่างเดียวไง!! รีบ ๆ ตัดสินใจได้แล้ว!!
เอย์จุน : ฮึ่ย…
ฟุรุยะ : หมีขาวดีกว่าแท้ ๆ…
(เสียงแตรรถ)
คาวาคามิ : อะ รถกลับมารับแล้ว
มาเอโซโนะ : ตรงเวลาเป๊ะเลยนะ หัวหน้าโอตะ
มิยูกิ : งั้นกลับไปที่หอกันดีกว่า
ทุกคน : ครับ
เอย์จุน : ห้ะ!! ฉันยังไม่ได้สั่งน้ำเลย
ฟุรุยะ : ยังไงผมก็อยากได้หมีขาวอยู่ดี
คุราโมจิ : หมดเวลาแล้วว่ะ
เอย์จุน : ขอให้ได้สั่งครั้งสุดท้ายหน่อยเหอะน่า
ฟุรุยะ : ขอหมีขาวเถอะ…
มิยูกิ : ฟุรุยะ หมดเวลาแล้วละ (คว้าคอเสื้อ)
ฟุรุยะ : มะ…หมีขาว…ของผม!!
เอย์จุน : ฮะฮะฮะฮะ ฟุรุยะโดนลากคอไปแล้ว
คุราโมจิ : แกก็ต้องกลับเหมือนกัน!!
เอย์จุน : โอ๊ย!! ทำไมผมถึงโดนคนเดียวอยู่เรื่อยเลย!!!
[แปล] ดราม่าซีดี “ประสบภัยในเซอร์วิสแอเรีย” – Ace of Diamond
ย้ายโพสต์มาจากในเฟซค่ะ
ส่วนตัวชอบเสียงตอนฮารุอิจิปลุกฟุรุยะสุดค่ะ ถ้าโดนปลุกแบบนี้คงมีความสุขมากแน่ ๆ
ส่วนอาหารเกรด B นี่…อืม…ว่าไงดีคะ ออกแนวอาหารที่มีขายทั่วไป กึ่ง ๆ ของดีประจำเมืองประจำจังหวัดค่ะ จุดเด่นคือราคาไม่แพงและหากินได้ง่ายในแถบนั้นน่ะค่ะ
ว่าแต่เซอร์วิสแอเรียมีบ่อน้ำร้อนนี่…ไฮโซไปไหมคะ…
[แปล] ดราม่าซีดี “มีคนมาสัมภาษณ์!” – Ace of Diamond
[แปล] ดราม่าซีดีในซิงเกิ้ล Get Over (2) – Ace of Diamond
ย้ายโพสต์มาจากในเฟซค่ะ
ไปเลียนิ้วเขาแบบนั้นระวังท้องเสียหรอก…
แล้วก็เสียงเอย์จุนตอนบอกว่ารุ่นพี่อาซุมะไม่ได้มานี่กวนมากค่ะ แนะนำให้ฟังประกอบด้วยจะได้อารมณ์มาก
[แปล] ดราม่าซีดีในซิงเกิ้ล Get Over (1) – Ace of Diamond
ย้ายโพสต์มาจากในเฟซค่ะ
รุ่นพี่โนริก็ลำบากเหมือนกันนะคะ…
แอบอยากเห็นเอย์จุนทาเล็บสีชมพู ใครก็ได้วาดแฟนอาร์ตทีค่ะ(?)
[DnA] แปล : Ace of Ranking
[DnA] แปล : รวมคำถามจากในทวิตเตอร์ (Part 3)
พาร์ทสุดท้ายแล้วค่ะ
เสียดายที่หลัง ๆ อาจารย์ไม่ค่อยตอบคำถามแล้ว (คงงานยุ่ง) แล้วก็บางทีตอบแบบไม่รีทวิตตอบ เลยถ้าไม่เข้าไปอ่านในไอดีก็ไม่เห็น…หลาย ๆ คำตอบน่าเอามารวมให้อ่านแท้ ๆ orzll
แล้วก็ถ้าอยากให้แปลอะไรในออฟฟิเชียลไกด์บุ๊คก็บอกได้นะคะ เคยเห็นวิคซัง (Victoriel) แปลในทัมเบลอร์มาแล้วเลยไม่ได้แตะเท่าไรน่ะค่ะ อันที่จริงก็จำไม่ค่อยได้ว่าเขาแปลอะไรไปบ้าง…
[DnA] แปล : รวมคำถามจากในทวิตเตอร์ (Part 2)
พาร์ทหน้าเป็นพาร์ทสุดท้ายแล้วค่า
ไม่มีแรงพอแปลรวดเดียวหมดจริง ๆ…orzll
อนึ่ง เราชอบนามสกุลมิยูกิมากค่ะ ทั้งเรื่องของตัวคันจิและเสียงอ่าน เลยไม่คิดว่าตัวเองจะมีวันเรียกชื่อจริงหมอนี่เพราะดูยังไง ๆ ก็ไม่เท่เท่านามสกุลค่ะ (ฮา)
ก็ใช้ตัวคันจิ 御 ที่มักใช้วางข้างหน้าคำนามเพื่อแสดงความยกย่อง กับตัว 幸 ที่แปลว่าความสุข โชคดี รวมกันอ่านว่ามิยูกิที่มักใช้เป็นชื่อผู้หญิงอีก เท่สุด ๆ!!!
แล้วก็เรื่องแว่นกันฝุ่นของมิยูกิที่ใส่ตอนแข่งจำได้ว่ามีคนถกเถียงเรื่องมีสีหรือไม่มีสี แต่ดูจากของที่มิสุโนะทำออกมาแล้วก็น่าจะสรุปได้ว่าออฟฟิเชียลคือ “ไม่มีสี” นะคะ (จำได้เหมือนอาจารย์ก็เคยบอกว่าไม่มีสีเหมือนกัน…)
[DnA] แปล : รวมคำถามจากในทวิตเตอร์ (Part 1)
อาทิตย์นี้ไม่มีไดยะ แล้วก็เข้าไปทำงานแปลที่ต้องทำไม่ได้ เลยว่างค่ะ….
อันนี้เอามาจากในออฟฟิเชียลไกด์บุ๊คเล่มท้ายค่ะ ที่จริงอาจารย์ตอบไว้เยอะกว่านี้มากแต่ครั้นจะไปคุ้ยทวิตก็คงตายก่อน ขอแค่นี้แล้วกันเนอะ…
แล้วก็คำถามจะเก่า ๆ หน่อยนะคะ ตั้งแต่สมัยไกด์บุ๊คขายใหม่ ๆ แหละ…
แล้วก็ขออนุญาตแบ่งนะคะ ตอนแรกนึกว่าจะแปลครบ แต่ไม่ไหวแฮะ //โดนเตะ
Fuyuka's data library 