เพิ่งได้มาค่ะ แฮ่ก ๆ…(?)
ตอนนี้ยังขาดแค่ดราม่าซีดีที่อยู่ในซิงเกิ้ลคาแรกเตอร์ซองของคาเนมารุ โทโจ กับคาวาคามิเท่านั้นเอง พยายามหายังไงก็หาคนปล่อยไม่เจอจริง ๆ ค่ะ orzll
ไม่ชินเวลาน้องรัวคำสุภาพแบบนี้เลยค่ะ…คือพูดบ่อยก็จริง แต่มาเป็นเซ็ตแบบนี้ก็น่ากลัวเกิน…
ขำตอนตอกมิยูกิกลับสุดแล้วค่ะ
แปลจาก Original Drama CD ในซิงเกิ้ล BRAND NEW BLUE ค่ะ
เนื้อหาทั้งหมดฟังจับใจความเอาเอง ดังนั้นถ้ามีจุดผิดต้องขออภัยล่วงหน้าและรบกวนแจ้งจุดที่ผิดให้ด้วยนะคะ (- -)(_ _)
เอย์จุน : รุ่นพี่มิยูกิ รู้จักคำว่า ‘สุภาพบุรุษ’ ไหมครับ
มิยูกิ : อะ…อะไรละนั่นซาวามูระ มาไม่เหมือนเคยเลยนะ
เอย์จุน : ซาวามูระ เอย์จุนคนนี้แม้ปกติจะสร้างภาพลักษณ์ว่า “น่ารำคาญ” “ขี้โวยวาย” ให้แก่ทุกท่านเป็นประจำ แต่หลังจากสั่งสมประสบการณ์ต่าง ๆ นานาจากความพ่ายแพ้ศึกหน้าร้อนตอนแข่งศึกฤดูใบไม้ร่วง ผมก็ได้เกิดใหม่เป็นสุภาพบุรุษ “ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่” ผู้ไม่หวั่นไหวกับเรื่องอันน้อยนิดแล้วครับ
มิยูกิ : …ใหม่?
(เอย์จุนโดนคุราโมจิฟาด)
คุราโมจิ : ย้าฮ่า!! ทำอะไรอยู่ละเนี่ย ซาวามูระ!!
เอย์จุน : (ตั้งตัวใหม่)…หึหึหึ ขอบคุณสำหรับแส้แห่งความรักด้วยนะครับ รุ่นพี่คุราโมจิ
คุราโมจิ : …ขนลุกว้อย!! ไหงถึงพูดจาได้ย้อนแย้งแบบนี้ได้!? เฮ้ยมิยูกิ เจ้านี่มันเป็นอะไรไปเนี่ย
มิยูกิ : ไม่รู้สิ
คุราโมจิ : พวกนายเป็นแบตเตอรี่กันไม่ใช่เรอะ!?
มิยูกิ : ถึงเป็นแบตเตอรี่กันก็ใช่ว่าจะรู้เรื่องของพิชเชอร์หมดไส้หมดเปลือกนี่หว่า เจ้านี่จู่ ๆ ก็พูดเรื่องความเป็นสุภาพบุรุษอะไรก็ไม่รู้ออกมาน่ะสิ
(ฟุรุยะเดินมาหา)
ฟุรุยะ : รุ่นพี่มิยูกิ (เปิดออร่า) ช่วยรับลูกให้ผมทีครับ
มิยูกิ : ฟุรุยะ…นายนี่จู่ ๆ ก็มาแบบนี้เลยนะ
คุราโมจิ : เออ…ฟุรุยะเองก็เข้าใจยากเหมือนกันแฮะ
ฟุรุยะ : ช่วยรับลูกให้ทีครับ
มิยูกิ : เออ ๆ รู้แล้วน่า! เอาไว้ทีหลังแล้วกันนะ
เอย์จุน : ฟุรุยะคุง เธอช่างเป็นคนมุ่งมั่นในการซ้อมจริง ๆ
ฟุรุยะ : …นี่ใครน่ะ?
เอย์จุน : ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่ไงครับ
ฟุรุยะ : ไม่เห็นเหมือนที่เคยเลย เห็นแล้วขนลุก
มิยูกิ : ก็ปกติคงสวนว่า “ฟุรุยะ นี่แก!!” ใส่แล้วน่ะสิ
คุราโมจิ : เจ้านี่กินอะไรผิดสำแดงไปหรือเปล่าเนี่ย
เอย์จุน : แบบนี้มันเสียมารยาทนะครับ ผมนั้นรับประทานอาหารรสชาติเลอล้ำที่คุณเรียวโกะทำให้ทานในโรงอาหารของหอเซย์ชินมาเองนะครับ
คุราโมจิ : …คงไปได้อิทธิพลจากหนังสืออะไรสักเล่มมาอีกสิท่า
(ฮารุอิจิเดินมาหา)
ฮารุอิจิ : อ้ะ อยู่นี่เอง!! เอย์จุนคุง!!
เอย์จุน : โคมินาโตะ ฮารุอิจิคุง มีธุระอะไรกับผมเหรอครับ
ฮารุอิจิ : เอ๊ะ…ใครน่ะ?
เอย์จุน : โปรดเรียกผมว่า “ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่” เถิดครับ
ฮารุอิจิ : …รุ่นพี่คุราโมจิพังเอย์จุนคุงเข้าแล้วเหรอครับ
คุราโมจิ : ทำไมถึงเป็นฉันที่ทำพังวะ!?
ฮารุอิจิ : ก็เตะเอย์จุนคุงประจำเลยไม่ใช่เหรอ
คุราโมจิ : นั่นเขาเรียกว่าสกินชิพแบบแรงต่างหาก
เอย์จุน : ผมได้ถือกำเนิดใหม่แล้วครับ เป็น “ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่” ผุ้ร่ำเรียนการปฏิบัติตัวในแบบสุภาพบุรุษมาแล้ว
ฟุรุยะ : …ไม่ไหว ยังไง ๆ ก็ชวนขนลุก
เอย์จุน : ว่าไงนะ!!–อะ ฮะฮะฮะ พูดอะไรออกมากันครับ ฟุรุยะคุง
ฟุรุยะ : ทรงผมก็ไม่เหมือนอย่างเคยด้วย
ฮารุอิจิ : อืม ถึงจะหวีผมแบ่งเป็น 7:3 มาแต่ทำแบบนี้แล้วเรียกว่าเป็นสุภาพบุรุษได้เลยมันก็…
คุราโมจิ : ย้าฮ่า!! เดี๋ยวฉันแก้ทรงให้!!
(เอย์จุนโดนขยี้ผม)
เอย์จุน : เฮ้ย–อ้ะ–หยุดน้า!!!…อ้ะไม่สิ โปรดหยุดทีครับ
มิยูกิ : หลุดแล้วไงนั่น
เอย์จุน : มะ…ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อยครับ แล้วตกลงมีธุระอะไรเหรอครับ โคมินาโตะ ฮารุอิจิคุง
ฮารุอิจิ : ไม่รู้จะพูดด้วยยังไงดีเนี่ย…
เอย์จุน : ไม่ต้องเกรงใจกันหรอกครับ
ฮารุอิจิ : อะ…อื้ม โค้ชบอกว่าถ้าเจอตัวเอย์จุนคุงเมื่อไรให้ไปหาที่ห้องด้วยน่ะ
เอย์จุน : ว่าอย่างไรนะครับ!?
คุราโมจิ : โค้ชเหรอ…อ้ะ หรือว่าจะบอกเรื่องพิชเชอร์ตั้งต้นของนัดต่อไป
ฟุุรุยะ : พิชเชอร์ตั้งต้น!?…ไม่จริงน่า…ผมเป็นเอซแท้ ๆ…
เอย์จุน : ฮะฮะฮะฮะฮะ ไม่ต้องทำท่ากลัดกลุ้มเช่นนั้นหรอกครับ ฟุรุยะคุง ไม่แน่ว่าในที่สุดแว่นกันแดด…เอ๊ย โค้ชคาตาโอกะก็ตระหนักถึงคุณค่าในตัวซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่เข้าแล้วก็ได้ ตกลง ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่ผู้นี้จะขอรับหมายเลขของเอซและตำแหน่งพิชเชอร์ตั้งต้นไว้เอง
มิยูกิ : งี่เง่าน่า การแข่งนัดต่อไปยังอีกนาน โค้ชเขาต้องตัดสินจากสภาพก่อนหน้าวันแข่งขันอยู่แล้ว
คุราโมจิ : เออ แล้วก็ถ้าคิดแบบทั่วไปแล้วก็ต้องให้ฟุรุยะที่ถือหมายเลขเอซเป็นพิชเชอร์ตั้งต้นสิ
ฟุรุยะ : …แล้วไป (โล่งอก)
เอย์จุน : ประเดี๋ยวก่อนสิครับฟุรุยะคุง หมายเลขของเอซเลขนั้นไม่ใช่ของเธอเพียงคนเดียวหรอกนะครับ
ฟุรุยะ : ของผมต่างหาก
เอย์จุน : ว่าไงนะ!! ฉันต่างหากที่เป็นเอซ!!
ฮารุอิจิ : อ้ะ กลับเป็นเอย์จุนคนเดิมแล้ว
มิยูกิ : แล้วความเป็นสุภาพบุรุษหายไปไหนละนั่น
เอย์จุน : (กระแอม) ขออภัยที่เสียมารยาทครับ…ฟุรุยะคุง โปรดอย่าลืมว่าผู้จะขึ้นเป็นเอซเหนือเอซนั้นคือซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่ผู้นี้ด้วยนะครับ
ฟุรุยะ : (เมิน)
เอย์จุน : ไม่ต้องมาเมินเลย!!
ฟุรุยะ : อะ กลับมาแล้ว
เอย์จุน : ไม่ต้องพูดว่ากลับมาแล้วเลย!! คนเขาอุตส่าห์ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษใส่แท้ ๆ ไม่เห็นพูดอะไรกันบ้างเลย!!
ฟุรุยะ : พูดอยู่นะ
ฮารุอิจิ : อืม พูดอยู่แหละ
คุราโมจิ : ย้าฮ่าฮ่า! เป็นสุภาพบุรุษได้แค่ผิวเผินละน้า!! (ฟาดใส่)
เอย์จุน : โอ๊ย!!
คุราโมจิ : แล้วก็เลิกทำผมทรงชวนขนลุกแบบนั้นได้แล้ว!! (ขยี้ผม)
เอย์จุน : ยะยะยะยะหยุดเดี๋ยวนี้!!! ความเป็นสุภาพบุรุษของช้าน!!!
มิยูกิ : ความเป็นสุภาพบุรุษของนายอยู่ที่ทรงผมหรือไงห้ะ
เอย์จุน : อย่างนายก็มีแว่นเป็นทุกสิ่งไม่ใช่เรอะ!!
คุราโมจิ : โอ๊ะ ห้ามพูดจาไม่สุภาพ!! (ฟาด)
เอย์จุน : อึ๊ก!! ทำบ้าอะไรห้ะไอ้ผีสปีดนรก!!
คุราโมจิ : เงียบไปเลย!!
ฮารุอิจิ : กลับมาเป็นเอย์จุนแบบที่เคยเป็นแล้วสินะ
ฟุรุยะ : อืม แบบนี้ดีกว่า
เอย์จุน : ว้อย เลิก ๆๆ!! ฉันก็คือฉัน กลับเป็นซาวามูระ เอย์จุนคนเดิมก็ได้!!!
มิยูกิ : ไม่มีใครยอมรับ “ซาวามูระ เอย์จุนคนใหม่” ตั้งแต่แรกซะหน่อย
เอย์จุน : โธ่ว้อย…เหยียบย่ำความพยายามของคนอื่นกันได้ พวกนายล้างตารอไว้เลย!! สักวันฉันต้องทำให้พวกนายมองฉันใหม่ให้ได้แน่!!
ฮารุอิจิ : เรื่องนั้นช่างมันก่อนเถอะ เอย์จุนคุง ไม่ไปหาโค้ชเหรอ?
เอย์จุน : เฮ้ย!! จริงด้วย!!
มิยูกิ : เฮ้อ แบบนี้เละแน่ ๆ
คุราโมจิ : จบแค่โดนสั่งวิ่งได้ก็ดีแล้ว
เอย์จุน : ระ…เรื่องนั้นเดี๋ยวผมจะลองเจรจาแบบสุภาพบุรุษเอง
ฟุรุยะ : อ้ะ กลับมาทำผมทรงแบ่ง 7:3 อีกแล้ว
ฮารุอิจิ : คงไม่มีประโยชน์หรอก…รีบไปสักทีเถอะน่า
เอย์จุน : บ้าเอ๊ยยยยยยยยยยยยย!!!! (วิ่งหายไป)
Fuyuka's data library 